Vistrip 2019. Koud, winderig maar TOP
Elk jaar ga ik, samen met nog 3 vismaten, naar Noorwegen om er 5 dagen op het zoute water en 5 dagen in de rivieren van Oost Noorwegen te vissen. Behalve vissen is er ook een stukje Noorwegen beleving dat we delen. Samen met een portie kameraadschap, respect en begrip voor elkaars verschillende geesten, leeftijden, beleving en achtergrond vormt het een perfecte combinatie van factoren die, zoals blijkt, al jaren prima werkt. Al met al iets om naar uit te zien. Telkens weer. Elk jaar maak ik er een soort reisverslagje van voor op mijn website. Ook nu weer.
Dit jaar waren we vanwege de diverse agenda's wat later met ons tripje. Normaliter gaan we zo midden juni. Dit keer werd het 2 weken later. Aan de kust hadden we een eilandje gehuurd met daarop een knoert van een huis en, uiteraard, een boot. Sterker nog, twee boten. Dat alles net onder de rook van Ålesund. Langevåg om precies te zijn. En daar vlogen we overigens per KLM rechtstreeks naar toe. Een spierwitte Skoda Octavia huurden we bij Hertz. Ruim 5 uur verder naar het oosten lag er, net aan de boomgrens in een desolaat gebied, een heuse berghut op ons te wachten. Alles was via Air B&B geregeld. Kosten ? Ach die zaten tussen de 16 en 18 euro/p.p per overnachting. Noorwegen duur ? Hou es op. Met een bootje moesten we overigens telkens vise- versa naar het vaste land. Tamelijk avontuurlijk met die 15 meter per seconde.
Aan de kust troffen we niet al te best weer. Nee, beter gezegd, het weer was faliekant RUK. Het was er koud. Extreem zelfs voor de tijd van het jaar. Een graad of 10-12 maximaal. Daarbij was er vrijwel voortdurend veel te veel wind. Maar door schade en schande getraind gelukte het ons luwten te vinden waar we naar hartenlust, met 3 laagjes kleding om het lichaam, de pollak te lijf konden met garnalen en clousers. Dus was er genoeg actie en dikke pollak. Ook makreel liet zich zien en af en toe een lipvis of kabeljauw. Al met al vielen de vangsten niet tegen. Zowel vanaf de kant als vanuit het bootje werd er door ons allen gevangen. Eén dag was het echter te bar en hield de wind en striemende regen ons binnen in het zeer comfortabele huis. En dan te bedenken dat we in deze omgeving vorig jaar in ons T-shirtje stonden te vissen. Nota bene twee weken eerder toen.
Noren moeten de pollak niet zo als vis om op te eten. Ik heb absoluut geen idee waarom. Ze zijn namelijk, mits kakelvers, heerlijk om op te eten. In ons land tref je ze in de kibbeling. Zo nu en dan namen we dan ook een visje mee. Netjes schoon fileren, lekker kruiden en een laagje van paneermeel en bloem maken het tot een ware smaaksensatie. Samen met wat sla en gebakken aardappeltjes kun je er echt van genieten. In de keuken vonden we wat zakjes viskruiden uit Polen. Ze gaven de vis nog even een extra boost!
Na 5 dagen was het gebeurt aan de kust en maakten we ons op voor de reis Oostwaarts. Een mooie trip die een fraaie dwarsdoorsnede van Noorwegen laat zien. Van de fjorden door de bergen en dalen van oost Noorwegen. Onderweg uiteraard wat pauzes. Zo moet je in het langgerekte dorp Lesja beslist eens een wafeltje eten. Met rømme og syltetøy.
Net boven de boomgrens arriveerden we, met paar graden in de plus, op ons nieuwe onderkomen in de bergen. Een gruisweg leidde ons naar een heerlijk warm huis. De eigenaar en zijn vrouw ontvingen ons en ze hadden de Jøtul al vast even opgestookt. Kort nadat zij vertrokken kwartierden we in. Kaarsen en petroleumlampen aan, de houtkachel op levensgevaarlijk. Het was er verder stil. Op het geklingel van de schapen na was er niets dat geluid maakte. Heerlijk is dat. De zoutwateruitrusting werd verruild met die voor het zoete water.
De daarop volgende dagen bevisten we, met wel drie lagen kleding aan, de schitterende rivieren in de wijde omgeving. Ondanks de koude wisten we allen zowel forel als vlagzalm te vangen op droge vliegen. Waaronder een aantal zeer fraaie exemplaren. Niet zo gemakkelijk als voorgaande jaren natuurlijk. Geen mooi weer foto's. Maar de voldoening was er zeker wel.
Al met al kunnen we terugzien op een trip waarbij de elementen het vooral voor het zeggen hadden. Gelukkig waren we er qua kleding en uitrusting op voorbereid. Het weer kan in dit weerbarstige land namelijk snel veranderen. Maar 10 dagen lang zoveel kou hadden we nooit eerder meegemaakt. De warmste dag zal zo'n 14 graden zijn geweest. Maar we hebben ook (natte) sneeuw gehad. Het zal ons geenzins beletten om voor 2020 weer iets dergelijks te plannen.
erikdenoorman
