Prepareren
Een vistripje naar Noorwegen kan niet zonder goede voorbereiding. Iets wat menigeen onderschat. Gelukkig kunnen we, Hans, Siemon, Marco en ik, intussen buigen op een flinke dosis ervaring. Bij het inpakken van de bagage komt dat al van pas. Maar ook ruim tevoren is er veel overleg geweest over hoe en wat. Al was het alleen maar om de voorpret. Oh ja, ik had het over bagage. Maximaal 23 kilo. Weg laten wat niet nodig is scheelt een hoop ruimte en gewicht. Iets wat echt telt als je gaat vliegen. En we gaan vliegen.
Als het gaat zoals verwacht zal de KLM ons morgen, 22-6-2018, in minder dan twee uur neerzetten op het bescheiden vliegveldje Vigra bij Ålesund aan de westkust van Noorwegen. Een soort van culture shock. In twee uur vanuit het hectische Nederland op een Noors schiereilandje terecht komen waar de rest van de dag nauwelijks iets meer gebeurt. Via de provinciale weg rijden we dan met een huurauto in iets meer dan 1,5 uur naar onze eerste bestemming. Air B&B leverde ons een waanzinnig huis op. Ieder een eigen slaapkamer, een volledig ingericht huis pal aan de fjord, een boothuis met boot en buitenboordmotor voor iets meer dan €100,00/nacht (!). En als je dat deelt door het aantal deelnemers gaat het echt nergens meer over. Noorwegen duur ? Hoezo ?
Op het zoutwatervissen hebben we ons terdege voorbereid. Hengels, lijnen en streamers zijn in opperste staat van paraatheid. Geen gekke bindsels. Nee gewoon goede clousers, wat garnalen en luttel ander spul. Van alles voldoende. Want verspelen aan rotsen, zeepokken, lantarenpalen ( hehe… foutje) kost soms meer dan je lief is. Ook een handig ‘Lucky’ fishfindertje gaat mee. Peter B., die wat beperkter in zijn tijd zat dit jaar is ons al vooruit gevlogen en tart ons momenteel met fraaie plaatjes. Hij zal t/m woensdag a.s. zich bij ons voegen. Bare hyggelig!
Tja en dan als Peter naar huis gaat vertrekken we met ons viertjes Oostwaarts om daar wat nieuwe en bekende rivieren te bezoeken. Opvallenderwijze zal de Glomma niet of nauwelijks in beeld komen. Er is zoveel meer dan die prachtige rivier. En veel grotere vlagzalmen. Ook daar zijn preparaties voor getroffen. Marco heeft er zelfs een hengel voor laten bouwen door Ton T. Vliegendozen puilen uit, een diversiteit aan leaders vult de alle krochten van onze visvestjes, olie-tjes, vetjes, knippertjes…..enfin, je kent dat wel. Maar ook waadpak/stok/jas en dergelijke zijn piekfijn in orde. Wat je niet kunt voorbereiden is het weer. Maar de lange termijns weersverwachting doet ons vreselijk hoopvol stemmen.
Maar dat niet alleen. Wat je niet hoeft voor te bereiden is het heerlijke mentaal leeglopen in een land waar stress alleen maar geldt voor die paar grote steden in dit onmetelijk grote land. Lekker geen deadlines, afspraken, telefoontjes, emails, werkdruk, enz. Gewoon in je outdoor kloffie met een reuze groot mes aan je riem geld pinnen zonder dat er iemand met z’n ogen knippert. In the middle of nowhere een warme hap te eten in een voor de rest zo goed als verlaten restaurantje dat al jaren succesvol gerund wordt door oma, moeder en dochter(s), de geneugten van een veerponttripje, inclusief het wachten op zo’n ding, te ervaren, frisse luchten in te snuiven die je thuis gewoonweg niet kent, ’s avonds tot wel diep in de nacht soms ouwenelen over van alles en nog wat met je fijnste vismaten en een goede slok, de telkens veranderende weersvoorspelling bekijken en in schatten, boodschappen doen in schier verlaten supermarkten, lekker eten koken, vuur stoken aan de rivier en koffie zetten met rivierwater, Een zeearend, eland, rendier, marter, bever, lemming of wat er anders op je pad komt spotten en nog heel veel meer van die dingen die zo’n vistripje onbetaalbaar mooi maken.
erikdenoorman
