Walden-pond

Dan maar geen winde

 

Vanmorgen reeds vroeg op pad gegaan om weer eens de windes achter de vodden aan te zitten. Die visserij wordt immers met de dag beter. Althans dat is mijn bescheiden redenering. En, ondanks het vroege uur was ik bepaald niet de enige. Willem en Jan waren er ook al zodat ik genoegen moest nemen met een B-keuze stek. Daar vloog er meteen al een dikke en onbekende vis met mijn twee nimfen vandoor op één van de eerste worpen. Een goed begin. Een teken van leven.

 

Willem had al een flink stelletje windes op de kant. Hij ving ze in een stil kommetje net achter de stroming. Jan ving de ene na de andere brasem. Netjes bek gehaakt en ongelofelijk groot ( 60+). Wie durft te beweren dat brasem luie slijmlappen zijn moet ze zelf maar eens gaan bevissen op stromend water. Het beloofde, al met al, een gouden dag te worden.

Helaas was het lot me niet goed gezind deze dag. Ik scoorde geen enkele aanbeet. Ja vast zitten aan de bodem lukte wel goed. Het kostte me minstens 20 nimfen. Veel meer dan anders op deze plek. Om helemaal gek van te worden!

Dan plotseling, Jan was al vertrokken, een vis die meters lijn nam. Willem was al onderweg voor een groter schepnet. Niet overdreven want we hebben op deze plek bijzondere dingen meegemaakt. Zo was er eens een metersnoek die een nimfje pakte, werden riante snoekbaarzen op een nimf gehaakt en fraaie roofbleien. Verleden week had Willem het nog aan de stok met een dikke spiegelkarper. Die won uiteindelijk de strijd. Zo ook deze vis, die we geeneens hadden mogen zien, won het met gemak van mijn #5 hengel.

Ik moest nog even een boodschap doen en ook Willem taaide af naar elders. Het was mooi geweest vond ik. Maar toen ik terug reed en deze stek wederom passeerde kon ik het toch niet nalaten even te stoppen en toch nog een paar worpjes te wagen. Het zonnetje was doorgebroken en ik koos voor mijn #3. Op de eerste worp joeg een heel dikke brasem alles naar de knoppen. Echt niet te houden. Paar worpen later eindelijk dan toch een winde. De kogelronde vis gaf flink partij maar liet zich netjes naar mijn schepnet dirigeren. Maar daar raakte, voordat ik de vis kon scheppen, mijn tweede nimf in vast. Muurvast. De winde draaide zich nog eens om en verdween voorgoed. Tjonge jonge wat een gedoe allemaal zeg. Het kon niet anders zijn dan dat dit gewoonweg mijn dag niet was.

 

Nog één worp dan maar. De nimfen zonken vlot weg en volgden de stroming. Mijn beetverklikker schoot plotseling als een streep weg. Ik zette de haak en aanvankelijk leek het als of er vuil aan mijn lijn zat. Maar dat duurde maar even. Het begon namelijk te zwemmen. En hoe! De vis schoot eerst meters stroomafwaarts. Daarna ging het tegen de stroom in helemaal naar de overkant. Toch niet weer een vals gehaakte brasem he? Maar het lijncontact voelde anders aan. Snoek ?

 

Na vele minuten op het uiterste van 16/00 te hebben staan drillen zag ik voor het eerst de flank van de vis. Onmiskenbaar een roofblei. Man man wat een staart hebben die zeg! Tegelijkertijd realiseerde ik me dat mijn grote schepnet nog in de auto lag. En hulp was er niet. Ik besloot te proberen de vis naar een luw stukje te dirigeren en daar, met de hand, te landen. Niet simpel maar, met veel mazzel wel te doen. Het kleine stukje oever waar ik stond was krap. Zo stapte ik vol in een openstaande vliegendoos en trapte ik mijn vistas met inhoud om. Het werd echt een zooitje daar.

Maar de vis werd langzaam moe en liet zich mijn wil opleggen. Geloof het of niet maar ik kreeg er zelfs kramp van in mijn rechterarm. De eerste keer dat ik de vis netjes onder de met grote keien bedekte kant kreeg ‘m probeerde te pakken mislukte. Een minuut later kreeg ik een tweede kans. Met mijn duim in de bek en mijn wijsvinger op de bek geklemd trok ik de enorme roofblei beheerst me toe. Wat een geweldige vis !!!!! en dat op een ordinaire red tag nimf op haak 8!

Het maken van wat foto’s vlotte redelijk goed. Vooral toen een omstander even hielp met een mooi portret. Een mooie digitale herinnering aan een prachtige mannetjes (het hom droop er uit) roofblei van dik in de 80 cm. dan maar geen winde ! je begrijpt dat ik de stek bescherm. Dus ook als je wel weet waar het is....ga er discreet mee om s.v.p.

 

erikdenoorman