Koningsdag winde
Nadat ik de vlag van zolder had gehaald en had opgehangen was er even tijd om te gaan vissen. Mijn vrouw had nog wat tijd nodig voor haar ochtendrituelen en ik had beloofd er weer te zijn met de koffie. Tijd genoeg om even een blik te werpen op en in een traag stromend, helder en ondiep beekje in de Gelderse vallei. Daar zit winde al moet je ze dikwijls eerst op zien te sporen. Er zijn eigenlijk drie geschikte plekken daar.
Op plek één werd ik onaangenaam verrast door de enorme boeggolven op het water. Paaiende karper ? Het bleek echter een aalscholver te zijn die zo van me schrok dat hij, bij het haastig opvliegen, bijna verongelukte tegen een hek. Duidelijk was in elk geval dat de hengel hier in de auto kon blijven.
Op plek twee was het wat aalscholvers betreft rustig. Wel zag ik er een ringslang zwemmen. Die zie je wel meer dit jaargetijde. Maar voordat ik de camera had gepakt was deze onzichtbaar in het riet verdwenen. Op paar loom voorbij zwemmende brasems na was er geen vis te bekennen hier.
Eén van de vele kleinere beken in de Gelderse Vallei. Wie ze zoekt zal ze vinden.
Bleef over plek drie. Daarvoor moest ik een stukje door het hoge natte gras lopen. Op een openstuk stak ik voorzichtig mijn hoofd om een hoekje en zag wat ik hoopte te zien. Met de frequentie van de klok slurpte een grote winde insecten van het oppervlak. Zo te zien slechts één vis. Op het water dreven diverse insecten. Vooral mugjes, bibio’s en een enkele gaasvlieg. Ik besloot er toch maar een rukmug aan te knopen. Ondertussen aasde de vis rustig en zonder veel ophef te maken door. Ze lag precies tussen de houten oeverbeschoeiing en een bedje waterplanten. De stroming voegde daar alles wat er dreef samen. Een slimme plek dus.
Tja, een windknoopje... Het verlette de vis niet tot een aanbeet in elk geval.
De eerste drift van mijn vlieg was niet correct en de vlieg stevende recht op de planten af. Een tweede worp zorgde ervoor dat de vlieg wel de juiste baan had maar de winde nipte net voor mijn vlieg iets anders van het water af. Er volgden nog een paar worpen waarna de kringen ophielden. Zou ik dan toch de verkeerde vlieg hebben gekozen? Ik besloot even af te wachten op wat er zou gebeuren. Vijf minuten later zag ik de kringen weer verschijnen. Nu twee meter dichterbij dan eerder. Ideaal om ze aan te werpen zo. De vlieg landde een meter voor de plek waar ik de kringen had gezien en dreef naderbij. Altijd weer superspannend! Het water bolde iets op, een bek ging open en weg was mijn vlieg. Ik zette de haak en een flinke winde zette zich in beweging. Zo’n vis op ondiep water drillen gaat echt heel anders dan op diep water kan ik je vertellen. Na enige tijd liet ik mijn netje te water en kon de fraaie winde landen. Tijd om aan de koffie te gaan!
erikdenoorman
