Walden-pond

Ferdinand’s eerste

 

Zondag 25 november om 10.00 hadden we, een hele poos geleden al, afgesproken. Dat het dan 3 graden zou zijn met een oostenwind wisten we natuurlijk nog niet. Verreweg van ideaal om snoeken te belagen. Dat weet iedereen maar van afzeggen was uiteraard geen sprake. Ik was er in elk geval op tijd bij. Een half uur tevoren zette ik mijn auto aan de wetering, dronk een bak hete koffie, luisterde wat naar de radio en besloot toen maar alvast een paar worpjes te doen. Henk en Ferdinand waren immers pas ergens tussen Harderwijk en Amersfoort.

Ik koos voor een plekje aan deze eeuwenoude wetering waar ik tot dusverre geen vis had gespot, Vorig jaar wel. Een heel dikke 90-er viel me toen ten deel. Na een paar worpjes zag ik een meter of drie achter mijn streamer een dikke kolk. Een fractie later werd mijn streamer gepakt door een heel fraaie snoek. Deze sloeg nog een dikker modderkolk en zette er direct de gang in.

 

Na een fijne dril mocht ik, een beetje voor mijn beurt, de vis landen. Een beetje uit verband geraakte bleke kleisnoek met een heel grote kop en een klein staartje. Net geen 90 cm. wat een mooie start van de dag!

 

Wat later arriveerden Henk en Ferdinand. En zowaar ook Marco en Willem. Een gezellige gang dus. Na het handjes schudden gingen we te veld. Ik zag de mannen hun plek kiezen en werpen. Henk was hier al eerder geweest. Marco kent de stek ook. Voor Willem is het een beetje zijn thuiswatertje. Maar voor Ferdinand zou het mooi zijn als hij hier zijn eerste snoek aan de streamer zou haken. Ik ving nog twee kleinere snoeken en had echt het gevoel dat het een mooie dag qua vangsten zou gaan worden. Niets bleek minder waar.

 

Gelukkig ving Ferdinand toch op enig moment zijn allereerste streamersnoek. Geen lel van een ding maar gewoon een mooie vis. En wat de rest van ons, nu zelfs ook met assistentie van Willem, presteerde was minimaal. Geen snoek kwam er meer aan de kant. Ook niet voor Henk die in mijn bijzijn maar niet tot vis komt. Hoe is het toch mogelijk!

 

Of het daardoor een slechte dag was ? Nou nee hoor. De gezelligheid van zo’n clubje kerels, de hete soep, roggebrood met spek en rookworsten maakten ons gelukkige mensen. Met een druppel aan de neus, dikke jassen en een positieve instelling kun je immers een topdag beleven. Mannen bedankt ! Ennuh… volgende keer (nog) beter he!

 

erikdenoorman