Walden-pond

Snoekstreamers 2020-2021

 

Ondanks de extreme zomer van 2020 zal er, naar ik stellig hoop, ook weer een periode van druppels aan je neus, rillingen over je rug, harde wind en buien aankomen. En als de eerste waterplanten aan het weg rotten gaan, de rietkragen gemaaid gaan worden komen de polders weer bij mij in beeld. Want dan zijn de snoeken weer te belagen zoals ik het fijn vind. De witvis gaat trekken en de snoek volgt zijn instinct, en dus zijn eten. Als je het spelletje kent weet je waar en wanneer ook de meter plus vissen van groot water ineens in poldersloten te vinden zijn. Maar ook dat je soms kilometers kunt lopen zonder teken van leven en soms er op een stuk van minder dan 100 meter grote aantallen kunt treffen. Die periode dep ik mijn snoekstreamers weer graag te water.

 

Streamers die ik na vele jaren ook andere dingen te hebben geprobeerd toch steeds maar weer maak zoals vroeger. Niet perse omdat ze beter zijn dan door andere vliegvisser gebruikte streamers. Maar vooral omdat ik vertouwen in ze heb gekregen. Met bucktail, zonker, een grizzle veertje en wat glitter. Het kopje stevig in de epoxy. Ze bewegen mooi. Ook bij tergend langzaam binnen vissen. Ze werpen fijn. Ook bij harde wind. En, niet onbelangrijk, vangen veel en vaak snoek.

 

Vandaag haalde ik weer wat van die fijne Owner spearpointhaken en bond ik de eerste twee snoekstreamers voor komend seizoen. Ik heb er zin in!

 

 

erikdenoorman

 

 

 

 

Waadtips voor snel stomend water (uit eigen ervaring opgetekend)

 

Waden in dit soort rivieren vergt aandacht voor wat betref je eigen veiligheid.

 

BEKIJK ALTIJD EERST OF EN WAAR JE WIL WADEN en check altijd op eventuele escaperoutes.

CHECK OF DE WATERSTAND NIET PLOTS KAN VERANDEREN. Dat kan door hevige regenval/smeltwater een eind verderop maar ook doordat men bijv. de schuif van een stuw opeens open zet.

KIJK WAT VOOR BODEM ER IS. Je polaroid zonnebril is daarbij je beste vriend. Grote (en gladde) keien kunnen je onvoldoende grip geven om verantwoord te staan/te lopen. Ook drijfzand kan gevaarlijk zijn!

WAAD NOOIT TE DIEP. Soms is kniediep net nog verantwoord.

 

Onderschat een rivier nooit. Deze visser staat in de volle stroom van de Glomma zonder waadstok!

 

NEEM ALTIJD EEN WAADSTOK MEE. Hiermee hou je op twee plekken steun als je één been optilt om te stappen en kun je voelen of de volgende stap niet te diep gaat worden.

PROBEER NOOIT TEGEN DE STROOM TERUG TE WADEN dit kost enorm veel energie en meestal kom je er niet of nauwelijks verder mee. Schuin met de stroom mee is vaak wel mogelijk zo lang je voeten grip hebben

GA JE OMVER... LAAT LOS WAT JE IN JE HANDEN HEBT koppel ook je schepnet af als dat kan, dat wil nog wel eens aan dingen blijven hangen. Desnoods gebruik je daar een mes voor. Laat je zo kalm mogelijk meevoeren met gespreide armen en benen als dat kan. Indien nodig je hoofd beschermen tegen rotsen e.d.

JE WAADPAK FUNGEERT ALS VLOT en houdt lucht vast. zwemmen in een waadpak kan overigens verrassend goed.

LAAT JE NAAR EEN VEILIGE OEVER OF GRINDBANK MEEVOEREN als is dat 100 meter verder. Probeer vandaar wat rust te nemen, helder te blijven nadenken en te zien of je verder kunt komen naar een 100% veilige spot. Zo niet kun je met een schril fluitje de aandacht van anderen trekken om je te helpen. Wees beducht op onderkoeling.

 

Beter even goed nadenken voordat je een rivier in stap kan je een hoop ellende besparen!

 

erikdenoorman

Een gesneuveld PR

 

Toen ik vanmorgen naar één van mijn favo snoekstekken hier in de polder toog was mijn ambitie bepaald niet om PR te verbeteren. Dat kwam niet eens bij me op zelfs. Het ging me er vooral om twee gelijkgestemden te ontmoeten en te hopen dat we alle drie een snoek zouden kunnen pakken. En de omstandigheden waren veelbelovend. Het water was helder genoeg, het was net niet te koud en er was een beetje wind uit de goede hoek. Nou, wat wil je nog meer!

Ik ontmoette er allereerst Bobby ( Robert) die er al vast wat aan het werpen was. Hij is beginnend vliegvisser met een talent dat hij zelf nog niet zo door heeft. Hij heeft het licht gezien en is geweldig enthousiast bezig al die dingen te ontdekken die onze bijzondere hobby in zich heeft. Zo werpt hij al, zonder enige cursus of certificaat, als een gedegen crack zijn (ok, nu nog even mijn) streamers her en der waarts. En, zoals ik al snel kon aanschouwen, met resultaat. Die roodwitte deed het wederom goed en bracht snoek aan de kant. Mooi om te zien. Mooi om mee te beleven. En met alle respect....nu even niet daarover.

Ook Marco verscheen op enig moment ter plekke en nam stelling in aan een mooie wetering. En hoewel Marco een zeer ervaren vliegvisser is onderscheidt hij zich door beduidend minder te lopen. Hij kan echt elke vierkante meter van een wetering uitkammen. Daar heb je geduld en doorzettingsvermogen voor nodig. En waar Marco ook gaat, hij weet zijn vissen te vinden. Of dat nu windes zijn, snoeken, vlagzalmen of pollakken. Het is hem om het even. En nog steeds knaagt de pijnlijke herinnering aan hem van de heilbot die paar jaar terug zijn #10 brak alsof het een droog takje was. En met alle respect....nu even niet daarover.

 

Tja, ik was er ook dus. En omdat de titel het al doet verraden gaat het nu eens om mijn vis van vandaag. Niet omdat ik zo’n goede snoekvisser ben. Want zowel Marco als Robert vingen ze ook. Maar wel omdat er vandaag precies één bijzondere snoek mijn kanariegele streamertje ontmoette. Niet eens van harte trouwens. De eerste kennismaking was een tikje met gesloten bek tegen mijn bindsel. Nauwelijks waarneembaar in het ietwat gekleurde water. Maar het trok wel mijn attentie. Na een paar worpen wederom zo’n niets zeggende schijnaanval. Ik besloot Robert erbij te roepen omdat het wellicht interessant was een streamer met een andere kleur aan deze vis te serveren. Dat wil soms helpen.

 

Terwijl Robert naderbij kwam wierp ik nog een paar keer in de richting van het eerder geopenbaarde onheil. Er volgde een best wel harde tik op de hengel waarna de lijn zich direct in beweging zette. Oei! De ervaring leerde dat dit wel een goeie vis moest zijn. De vis ging linksom en bleef onverzettelijk diep. Reden genoeg om ook Marco erbij te roepen. Die stond een flink eind verderop. Onder toezicht en aanmoediging van die twee begon een enerverende dril waarbij ik de snoek moest volgen. Die bleef maar gaan! Het duurde nog een hele tijd voordat we haar flank en staart zagen. De eerste taxatie was dat het toch wel een 90-er zou moeten zijn. Marco filmde het hele spektakel ondertussen met zijn telefoon.

 

Na verloop van tijd bleek de vis nog groter dan gedacht en betwijfelde ik of Robert zijn nieuwe schepnet dit wel zou kunnen beheppen. Zijn vorige net had ik al gebroken op een snoek die net iets meer dan 90 cm. Was, Met wat stuurmanskunst en uiteraard ook veel mazzel gelukte het toch de mega poldersnoek er in te krijgen. Wat een lel van een vis! Hoewel een relatief kleine kop toch een machtig groot lijf. Groter dan ik ooit eerder heb mogen landen aan een streamer. Ik heb een stip op de blank van mijn hengel die de magische meter aangeeft. Maar deze vis ging er dik aan voorbij. Zou ie dan groter zijn dan die van twee jaar geleden? Toen was ik hier ook met Hans W. en mocht ik het genoegen hebben er samen eentje van 1.04 de kant op te krijgen. Samen ja. Een grote snoek vang je met je maatjes. En het voelt alsof je ‘m beiden hebt gevangen. Dat gevoel deelden we nu touwens met z’n drieën.

 

 \

Maar goed, na meten, en voor de zekerheid nameten bleek deze vis 1.12 te zijn. Ongekend groot voor klein polderwater. En ja, mijn PR. Voor wat dat waard is. Ik vis niet om mijn PR te verbeteren. Elke snoek vind ik, nog steeds, mooi om te belagen, te haken en te landen. Het is misschien daarom waarom ik het spelletje nog steeds mooier vind dan de resultaten. En waarom mij de polder zo ligt. Het kunnen aanwerpen van een vis en de vis op zicht te kunnen zien toegrijpen is voor mij het ultieme aan snoekvissen. En de polder leent zich daar in het bijzonder voor. En dat is waarom ik niet uitkijk baar een nog grotere snoek. Nee. De polder, wat gelijk gestemde vismaatjes, een thermos met koffie komen eerst. En laat a.u.b. Marco of Robert de volgende grote vangen! Ik zal graag de camera pakken om het vast te leggen. En natuurlijk ben ik reuze trots op m'n vangst !

 

erikdenoorman

 

 

 

Pijpenragers en vliegenlijnen

 

Van Hans van D. uit het oosten van ons land ontving ik een paar foto’s die aanleiding gaven voor dit artikeltje. Hans is een gedreven vliegvisser die het in de zomer dikwijls op Scandinavische zalm gemunt heeft. Dan komt de tweehandige 13 of 14 footer er aan te pas. Om zijn vliegen onder diverse omstandigheden op de door hem gewenst diepte te presenteren beschikt hij over een flink aantal heads. Drijvende, zinkende, snel zinkende intermediate enz. Al snel ligt je vistas ermee vol. Maar welke lijn was nu ook alweer wat?

 

 

Eenvoudige gekleurde pijpenragers brachten uitkomst. Deze kwamen via Ali expres maar veel hobbiezaken hebben ze ook. Ze zijn er in diverse kleuren. En door die kleuren aan een eigenschap te koppelen komt er als vanzelf systeem in. Dat geldt natuurlijk ook voor andere vliegvissers. Want wie heeft er nu niet meerdere heads voor bijvoorbeeld een switch hengel of gewoon een eenhandige stok?

 

Enfin, de foto’s spreken voor zich. Wellicht helpt het ook jou om straks snel de juiste lijn uit je tas, map en vest te vinden. Hans in elk geval bedankt voor het delen. Ennuh, skytt fiske!

 

erikdenoorman

Iemand op een snoek zetten

 

Ik kom in mijn vliegvisleven ook regelmatig met mensen in aanraking die nog maar net begonnen zijn. Dat is altijd leuk want er valt zoveel te leren. Iets wat niet over gaat naarmate je langer vliegvist trouwens. Zelf heb ik veel van wat ik nu weet en doe te danken aan anderen. En daarom vind ik het niet meer dan logisch om op mijn beurt ook weer anderen een stukje verder op pad te helpen. Zo was het vandaag de beurt aan Bobby. Hij vliegvist nog geen jaar en heeft de ambitie om er veel meer uit te halen dan dat er nu voor hem in zit. Zijn karakter is blijkbaar zo dat hij in beginsel het zelf wil uitzoeken. Dat is een mooie eigenschap maar het kent beperkingen. Het gelukte hem namelijk niet om er, eigenhandig, achter te komen hoe je nou een snoek vangt op de streamer. Daarover hadden we het op een dag via de facebook chat. Nu kun je daar veel over chatten natuurlijk. Maar beter is het om eens mee te gaan en het te ervaren.

 

Vanmorgen togen we de polder in. Een (te) straffe wind uit de verkeerde hoek en veel teveel zon voorspelden niet veel goeds. Dat zou jammer zijn want ik had hem min of meer de garantie gegeven dat we er eentje zouden gaan pakken. In een zij-wetering begonnen we. En warempel….er volgden aanbeten! Bijna beschaamd moest ik de eerste haken. Een heel beste ook nog eens. Ik liet Bobby de vis landen. Dan had ie in elk geval het voel gehad hoe een snoek zich op een vlieghengel gedraagt. We konden de vis netjes landen, onthaken en terug zetten.

 

Een eindje verderop gebeurde het dat een andere snoek zich meermalen op onze streamers stortte. Zonder de streamer echt goed te pakken. Toen we na diverse pogingen op het punt stonden de vis maar te laten voor wat die was haakte Bobby de vis toch nog. Euforie ten top ! geen grote vis. Maar toch. De ban was gebroken.

 

Ook ik ving nog een nette snoek. maar toen Bobby even later, op de zelfde wetering, een veel grotere haakte en kon landen was de dag helemaal gered, De missie was geslaagd. Bobby had in paar uur tijd meer geleerd en ervaren dan je via een chatbox kunt overbrengen. En dat is gaaf om te doen. Ook ik kijk dan ook terug op een zeer geslaagde visdag met bijzonder fraai resultaat. Neem ook eens iemand mee zou ik zeggen. En zet hem op een mooie snoek!

 

erikdenoorman