Je nest uitkloppen
Snoekbaarzen maken een nest. Daar worden straks de eitjes ingelegd en als die uitgekomen zijn bewaken zowel pa als ma dat nest tegen alles wat de mini snoekbaarsjes op het menu heeft staan. Dat kunnen andere roofvissen zijn. Maar ook o.a. aal en winde vreten visbroed. Niet te vergeten; de grote rovende larven van o.a. libelles! En dat is waarom, zo vertelde een wijze man mij eens, ze niet van indringers houden als ze een nestkuil hebben ingenomen. En daar mijn grote nimfen, die ik inzet met de bedoeling dikke windes te verschalken, wellicht op een indringer lijken worden zij ook ‘verwijderd’ door zowel pa als ma snoekbaars. Ze kloppen hun nest netjes uit als het ware. Een plausibel verhaal dunkt me. En als je een andere visie hebt hoor ik die natuurlijk ook graag. Ik viste overigens met twee nimfen vanmiddag. Aan de dropper (zijlijntje) een redtagnimf en helemaal onderaan een naamloze nimf bestaande met bruine hackleveer en pauw als lijfje. (zie boven). Die bruine moesten ze hebben dus.
Vanmiddag was het weer eens zover. Het was op één van mijn stekken waar ik vandaag of morgen de windes verwacht. Ik stond al even heerlijk in het zonnetje te zwiepen toen mijn beetverklikker onder schoot. Nadat ik de haak had gezet voelde het bepaald niet aan als winde. De vis bleef diep, nam lijn en bleef maar zwemmen. Het duurde enige minuten voor ik de vis zo hoog had dat ik kon zien wat het betrof. Een heel beste snoekbaars. Ik maakte snel een kansberekening. Er waren geen noemenswaardige obstakels, mijn tippet van 14/00 moest het kunnen doen en de #3 die ik hanteerde had net genoeg body om een schappelijke dril te houden waarbij de vis niet oeverloos lang aan het lijntje gehouden hoefde te worden.
Het duurde dan ook niet lang voordat ik de vis netjes kon landen. Ze had de nimf helemaal in het puntje van de bek. Na snel opmeten (circa 70 cm.) en de foto op het natte mos mocht ze weer zwemmen. Altijd super zo’n onverwachte vangst op licht materiaal. In deze periode komt het ook voor dat roofblei en snoek zich aan een nimfje waagt. Van die eerste snap ik dat nog wel een beetje. Maar dat snoek, zelfs hele grote, ook een nimfje pakken…
Kers op de taart was bovendien nog eens dat ik binnen een half uur een tweede, iets kleinere en beduidend slankere, snoekbaars mocht haken en vangen. Op precies dezelfde plek en met de nimf op de precies dezelfde plek voorin de bek. Dat kan geen toeval zijn geweest. En de winde ? Nee, daar heb ik geen spoor van gezien. Maar je zult me niet horen klagen hoor.
erikdenoorman
