Walden-pond

Pro garnaal

 

Een garnaal is een universeel aasje voor op het zoute water. Dat wisten velen je al te vertellen. Zo mogelijk nog meer mensen hebben een garnaalpatroon aan de digitale wereld toegevoegd. De garnaal die ik hier presenteer is daar geen uitzondering op. Het patroon is ongetwijfeld ontstaan uit details van vele andere, reeds eerder bedachte, garnalen en is daardoor alleen al weer uniek waarschijnlijk. Had de wereld van het vliegbinden vroeger nog talloze intrigerende geheimen, anno 2020 lijkt alles al eens de revue gepasseerd te hebben.  Ik had er dus voor kunnen kiezen één van de vele, reeds bestaande, patronen na te maken. Maar net als vele binders wilde ik toch iets waar mijn eigen smaakje aan zou zitten.

 

Het doel was een zandgarnaal te binden. Niet de meest fancy garnaal die er is. Een beetje grauwe kleur heeft ie. Maar wel eentje die aan de kust van de lage landen talrijk is. De primaire bedoeling is er zeebaars, makreel, fint mee te vangen. Maar ik sluit niet uit dat deze garnaal ook aan de Noorse kust zeeforel, pollak, koolvis en diverse andere soorten zou kunnen enthousiasmeren. Ook aan de Deense kust zou het best eens een goede keuze kunnen zijn voor de zeeforel.  Het werd een combinatie van haas, konijn, eland, nylon draad, wol en een kant en klaar dekschildje dat door de firma Pro Sportfisher op de markt werd gezet. Die schildjes heb je in nog veel meer kleuren zoals je kunt zien. Hoe deze garnaal tot stand kwam kun je op de rest van de foto’s zien.

 

 

Zet een zoutwaterbestendige haak in je vice en breng een 6/0 binddraad op. Maak op de achterzijde van de haak een 'staart' van elandharen.'( In feite is dit juist de kop van het beestje)

 

 

Hierna kun je van konijnenbont (naturel) een kraagje maken.  Vervolgens maak je het lijfje in vorm doormiddel van wat gewone wol om de haaksteel te wikkelen. Tegelijkertijd bind je een stukje 20/00 nylon in dat je naar achteren laat richten.

 

 

Nu kun je de hazendubbing ( het liefst zo grof mogelijk) opzetten over de lengte van de haaksteel. Het haar aan de bovenkant dien je weg te knippen. Het dekschildje zet je vast met de binddraad net achter het haakoog.

Als laatste rib je het lijfje met het 20/00 nylon waarna je de garnaal kunt afbinden. Zelf vind ik het mooi het schildje nog een laagje lak mee te geven.

 

erikdenoorman

Vulgata nimf, maar dan anders

 

De Noorse vliegvisser en vliegbinder Eivid Berulfsen plaatste op Youtube een filmpje over hoe hij de nimf van de Op één na grootste meivlieg in Europa bind. De Emphera Vulgata. Deze grote leerbruine eendagsvlieg is niet zo mooi als zijn grotere gele neef de Danica maar komt wel talrijker voor. Veel patronen die de nimf van dit insect imiteren zijn behalve groot ook dikwijls star. Dat wil zeggen dat er weinig beweging in de nimf zelf zit als die door het water gaat. Daar wilde Eivid wat aan veranderen. Het moest mogelijk zijn meer beweging, meer leven in die nimf te krijgen. M.i. een geslaagde missie die ook op andere nimfen kan worden toegepast

 

Hij koos daarom van veel zachter en dus bewegelijker materiaal. Nota bene van juist de zachtere haren van een haas. (Je kunt hiervoor ook konijnenhaar/dubbing voor nemen). Zowel het staartje, het lijfje als de thorax maakte hij daarvan. Dat leek mij ook wel wat en met paar heel kleine aanpassingen bond ik de nimf na. Het resultaat is zeer naar mijn zijn. Ik wil ‘m dan ook graag met jullie delen. Hieronder, stap voor stap, de door mij toegepaste bindwijze.

 

 

Zet op een 3x lange haak 10 ( ja dat is best groot) een looddraad verzwaring. Zet witte binddraad op en maak een staartje van witte hazenhaar (of konijn).

 

 

Zet daarna een dun stukje koperdraad op en maak van wat tussen duim en wijsvinger 'gewreven' beige hazenhaar een dubbing voor het dunne lijfje.

 

 

Hierna rib je het lijfje met de koperdraad. Vervolgens bind je een stripje uit een kalkoenveer op. Dat wordt straks het dekschildje.

 

 

Van de eerder gemaakte beige dubbing breng je nu de thorax aan. Van fibers van wat zachte hennenveren creëer je aan weerkanten pootjes.

 

Als laatste vouw he het dekschildje over de thorax en kun je de nimf afbinden. Eventueel nog wat dub uitpulken met je dubbingnaald. Een drupje bond op het schildje maakt het naar mijn idee pas helemaal af.

 

Dit insect komt overigens steeds vaker voor in ons eigen land. Het volwassen insect hatcht al vrij vroeg in het voorjaar. Zo rond mei. Soms begin juni als het lang koud bleef. De nimfen tref je het hele jaar door aan. 

 

erikdenoorman

Dubbele balletjes

 

Marc Z. zette me op het spoor hiervan door me er twee op te sturen (totaal 4 balletjes dus ja). Een karper aasje van hertenhaar dat vreselijk veel plezier kan geven in het voorjaar en de zomer. Want hoe spannend het is om aan de oppervlakte azende karper te belagen weet ik sinds een paar jaar ook. En als ze dan je balletje(s) opslurpen en je weet de haak te zetten volgt er dikwijls een zeer enerverende dril. Inmiddels ben ik er een beetje aan verslaafd geraakt en heb ik zelfs zo’n mega schepnet aangeschaft en een eenvoudig onthaakmatje. Niet zelden is er op deze manier zelfs meer te vangen dan de notoire boillie visserij.

 

 

Deze manier van vliegvissen is dus eigenlijk niet het vliegvissen zoals het ooit bedacht is. Het komt dichter in de buurt als je i.p.v. deze bolletjes met een nimf zou vissen. Dat is wat moeilijker maar kan zeer zeker wel. Vooralsnog houd ik het op deze hertenharen balletjes die je, vrij eenvoudig, ook in een dubbele uitvoering kunt maken. Je hebt er hertenhaar voor nodig, een langstelige haak, een stevige karperhaak en een stukje nylon. Het binden gaat zoals je op de foto's kun zien. Succes alvast.

 

 

Op een willekeurige langstelige haak zet je telkens een toef hertenhaar op tot aan het haakoog. Knip er een mooi bolletje van.

 

Knip de haakbocht weg en knoop een stukje nylon aan het oogje. Het geheel bevestig je daarna stevig op een karperhaak.

Op de karperhaak vervaardig je dan het tweede bolletje hertenhaar.

 

erikdenoorman

Tien tips voor een beginnende binder

Tip 1

Koop als je serieus wil gaan binden goed gereedschap. Vooral de vice is belangrijk. Daar hoef je niet perse 100-den euro’s aan uit te geven. Voor behoorlijk wat minder is er een goede vice te koop die doet wat ie moet doen. Je haakje stevig inklemmen. Alle toeters en en bellen kun je later eventueel aanschaffen als je dat nodig acht ten minste. Ik ben begonnen op een imtatie Regal vice. En geloof me. Ik ben de enige niet. Je overige gereedschapjes dienen te bestaan uit een spoelhouder, een dubbing naald, een goed scherp puntschaartje, een verentangetje en een afbindtooltje. Dat kan een zgn. Whip-finisher zijn. Maar ook een holpijpje voldoet.

 

Tip 2

Binden doe je vrijwel zonder uitzondering met binddraad. Het is er in diverse merken, kleuren en diktes. Ik bind verreweg mijn meeste vliegjes en nimfjes met een zwarte binddraad in de dikte 8/0. Voor grote streamers mag het dikker zijn, voor heel kleine vliegjes dunner.. Je spoelhouder moet geen scherpe randjes hebben waardoor de binddraad afbreekt tijdens het binnen. Die met een keramiek binnenvoering zijn wat duurder maar laten je draad heel.

Tip 3

Bepaal wat voor visserij je wilt beoefenen. Dat kan voorn in de polder of stadswater zijn, zeebaars, forel op de putten, snoek enz. Als je weet wat je wilt kun je je keuze van te binden vliegen/streamers en dus je bindmateriaal er op afstemmen. Zo voorkom je een enorme voorraad leuke dingetjes waar je toch niets mee zult doen.

 

Tip 4

Begin niet met de moeilijkste patronen. Er is tegenwoordig zoveel te vinden dat je wellicht denkt al die technieken te moeten beheersen. Dat is niet noodzakelijk. Maar het kan in een later stadium wel leuk zijn. Als je een aantal basis handelingen leert te beheersen komt wellicht de behoefte op verdieping en uitbreiding van je skills. In het begin zal je bemerken dat ook die eenvoudige vliegen prima vangen. Het is niet voor niets dat ervaren binder bij het vissen juist op die patroontjes terug vallen.

Tip 5

Sommige vliegjes worden aanbevolen op heel kleine haakjes. Het hoeft niet altijd nodig te zijn maar soms moet je wel klein vissen om te kunnen vangen. Om de vingervlugheid te oefenen kun je op wat grotere haken oefenen. Heb je eenmaal door hoe je zo’n vlieg ‘in elkaar zet’ kun je telkens een maatje kleiner proberen. Weet dat goede verlichting en een eventuele leesbril je behulpzaam kunnen zijn.

Tip 6

Schuif gerust eens bij een wat meer ervaren binder aan. Veel beter dan uit een boek of vanaf internet kunne zij je voorbinden en de kleine details laten zien die er toe doen dat hun vliegje er nou juist wel helemaal ok uitziet. Met ze mee binden kan je in korte tijd zoveel verder helpen.

 

Tip 7

Maak van vliegen waar je vertrouwen in hebt altijd een serie. Het is goed om telkens, zeg maar, 5 of 10 exemplaren ervan te binden. Staat mooi in je vliegendoos maar je hebt ook altijd reserve als juist die vangende vlieg ergens aan vast kot te zitten of erger.

Tip 8

Een vlieg bind je op een haak. Je zult er spoedig achter komen dat er vreselijk veel verschillende soorten/merken/formaten haken in omloop zijn. Sommige merkhaken zijn wat duurder maar bieden wel een stukje zekerheid in kwaliteit. In het goedkope segment kun je soms ook verassend goede haken aantreffen. Bekijk een haak altijd op dikte van de draad. Je kunt bijvoorbeeld lastig een goed drijvende droge vlieg binden op een haak die dik van draad is. Ook testen op buigen en breken is belangrijk. Een goede winkelier of een ervaren binder kunnen je wegwijs maken.

 

Tip 9

Binden kun je ook leren. Bijvoorbeeld door een cursus of op een vliegvisclub. Dikwijls hebben ze er programma’s die je stap voor stap een stukje verder helpen. Ook heeft zo’n club vaak een eigen arsenaal aan bindmateriaal zodat je gerust eens wat kunt proberen al heb je dat materiaal zelf (nog) niet in je bezit. Als je eenmaal wat wat je wilt binden en hoe dat moet kun je ook gericht materiaal aanschaffen. Ook kun je daar veel over insecten aan de weet komen.

Tip 10

Misschien wel de belangrijkste van allen. Bedenk vooral wat de vis er in moet zien. En dat is voedsel of nieuwsgierigheid. Niets meer maar zeker ook niets minder. Ze beoordelen een vlieg niet op de skills van een topbinder maar op juist dat. Het zal je denk ik verassen dat veel vliegen waarvan je wellicht denk “mwoahh” juist de vliegen worden waar je die dagen mee gaat beleven die je niet gaat vergeten. Vangvliegen noem ik dat. En laat anderen dan maar fijn lullen……

 

erikdenoorman

 

 

                                                                                          

Leuk is het om weer een groot deel van mijn oude website terug te hebben. Hierbij een vlieg van de week van 18 jaar geleden met de originele tekst en foto's!

 

Eastern lake bugger  

 

Als vlieg van de week dit maal een bugger. In de uitvoering zoals hij gepresenteerd wordt ook wel (onder intimi) bekend als de Eastern lake bugger. Een bugger is een kleinere streamer die zeer breed inzetbaar is.

Hij imiteert visjes, garnaaltjes, leeches en zelfs grote nimfen ( zoals de damselfly). In feite alle roofvis kun je op deze zeer bewegelijke streamer pakken. Maar ook kopvoorn en winde hebben reeds meerdere malen belangstelling getoond in deze eenvoudig te maken hap. In het kader der toenemende roofblei-meldingen zeker een streamertje dat je m.i. beslist moet hebben. Laat me direct weten als je d’r eentje op vangt !

 

 

Cornelis op Eastern lake met 1 van de 97 forellen - Eastern lake buggers in de succesvolle olive/zwarte uitvoering

 

De Eastern lake bugger is dus in feite een familielid uit de, in Amerika ongekend populaire Woolly bugger serie. Het patroon is weer eens net zo eenvoudig als effectief. De gekozen materialen hebben betrekking op de olive groene variant. Maar intussen is een geheel wit exemplaar een ware topper voor makreel en zeebaars gebleken aan de spuisluis in IJmuiden. Variëren met kleur heeft, zoals ik niet vaak genoeg kan zeggen, vrijwel altijd ongekende mogelijkheden in zich.Met andere kleuren mag u het ook een bugger noemen maar dan vervalt het magische voorvoegsel “Eastern lake” Cornelis, Marco, Henk en ik vingen op een halve zondag 97 maatse wilde regenboogforellen tussen de 13 en 17 inch op vooral dit streamertje in het Canadese Eastern lake.Als je dat niet gelooft kunnen wij ons dit voorstellen. Je begrijpt dan waarschijnlijk ook niet waarom we nog steeds nazorg genieten. Deze bugger is zeker ook op Oostvoorne en in het Veerse meer een regelrechte killer. En dat is heel wat dichterbij dan Canada.

 

  • Zet een langstelige streamerhaak 8 of 10 in de vise en zet een sterke fluororanje binddraad op. Eventueel kan je ook nog een lood of koperdraad verzwaring op de haaksteel zetten.

 

  • Zet een toefje zwarte maraboe op als staart (iets langer als de haak mag best) en fixeer stevig.

 

  • Bindt een zwarte hanenhackle aan de punt in ( eerst de fibers naar de schacht van de veer strijken ) en daarna een stukje van circa 10 cm. Olijfgroene chenille.

 

  • Wikkel een lijfje van de chenillie tot circa 4 mm. Van het haakoog en bindt af. Restjes wegknippen.

 

  • Wikkel de zwarte hanenhackle nu richting haakoog en fixeer. Restjes wegknippen.

 

  • Knip uit een gootsteenkettingkje een tweetal oogjes en zet die, kruislings met de binddraad wikkelend goed vast. Nu begrijp je meteen waarom je een stevige binddraad moet hebben.

 

  • Zitten de oogjes goed op hun plek dan een fraai kopje wikkelen en paar keer goed aflakken.

 

Het hoeft geen betoog dat deze streamer op allerlei manieren te manipuleren is. Ik denk dus vooral aan kleurstelling. Witte marabou, zwarte marabou, zwarte chenille, zwarte binddraad, glitterspul, speciale messing diablo oogjes, een ribbing, geen oogjes, grizzle hackle of ander kleurige hackle enz. enz. Ook grotere en kleinere exemplaren binden vergroten de vangstradius van dit op zich heel onnozel ogend buggertje. Hoe je ‘m moet vissen spreekt voor bijna voor zich. Met rukjes dus. Je zult met verbazing zien hoe levendig dit streamertje oogt in het water. Afwisseling in rukjes doet vangen dus varieer gerust eens. Dat geldt voor elke streamer trouwens. Wil je echt eens wat anders bindt ‘m dan met een muddlerkopje en vis ‘m aan een zinkende of intermediate lijn. Wedden dat je dan wat bijzonders hebt ! Nog een allerlaatste tip dan. Last van staarthappers ? Pardoes inkorten die staart !!

 

Hoek flyfishing/tying copyright 2002