Nep broodvlok
Ik vraag me soms af waarom ik het doe. Maar daar heb ik nog steeds geen goed antwoord op. Het na binden van maiskorrels, trouvitpallets broodvlokken/korsten etc. is eigenlijk niet mijn ding. Niet dat ik purist ben of zo. Want met het zelfde plezier pak ik op een mooie zomeravond mijn matchhengel en ga ik in gezelschap van een blikje ECHTE mais op zeelt of karper vissen in mijn achtertuin. Toch heeft het blijkbaar iets intrigerends want elk jaar doe ik toch weer een poging hier aan mee te doen. Misschien wel door de machtig mooie foto's van reusachtige karpers de die Kerssies telkens maar weer presenteert in de media.
Het roze spul lag als eerste op mijn deurmat. Direct kon je al zien dat dit materiaal iets heeft toch? Snel volgden er meerdere kleuren.
Hoe dan ook. Het Eggstreme materiaal dat ik toegezonden kreeg van Remon (Dutchflies) vroeg er gewoon om. Eerder had hij me al eens de roze versie toegezonden. Nu bezit ik ook wit. geel, wit en bruin. Toch maar aan de slag gegaan dus. Met name die witte leek me spannend! Binden kun je het nauwelijks noemen. Het is meer het spul om een geschikte haak heen wikkelen. Om het toch nog een beetje te laten smoelen koos ik voor een wit gele variant. Hieronder kun je zien hoe dat gaat.
Tja, het is echt een kwestie van het materiaal om een geschikte haak heen wikkelen.
Uiteraard heb ik ze aan de gebruikelijke veldtest onderworpen. Niets leuker dan dat een ‘vlieg’ rechtstreeks vanaf de vice naar het viswater gaat. Het heeft iets verwachtingsvols. En de verwachting kwam uit. Na de vis gelokt te hebben met wat echte broodvlokken wierp deze imitatie broodvlokken er tussen. Onbehandeld zinken ze al vrij snel langzaam naar onderen. Dat bleek een succes. Want de windes waren erg voorzichtig met het pakken van de drijvende vlokken. Deze variant, die zo'n 20-30 diep op hen af stroomde werd gretig gepakt. Zowel de witte als de wit/gele leverde een fraaie vis op. Daarna was de rust dusdanig verstoord dat ik maar huiswaarts keerde. Tevreden, dat zeker!
Erikdenoorman
