Walden-pond

Foam miertjes, die maak je zó 

 

Soms komt het voor dat er veel mieren in het water terecht komen. Ze horen daar uiteraard niet thuis maar na een periode van bijvoorbeeld hoog water spoelen ze eenvoudig weg de plomp in. Het bijzondere is dat forel en vlagzalm deze niet al te vaak voorkomende mieren hoog op hun menukaart hebben staan. Ik heb meegemaakt dat ze alle andere insecten onaangeroerd aan zich voorbij lieten gaan maar de miertjes er tussen uit pikten. Kennelijk zijn ze lekkerder dan eendagsvliegen, sedges en steenvliegen. Een andere verklaring kan ik ook niet bedenken. Wat verder opvalt bij het vissen met miertjes dat de aanbeten vaak heel subtiel zijn. Blijkbaar weten de vissen dat zo'n miertje, eenmaal te water, hulpeloos verloren is en toch niet kan wegkomen. 

 

 

Wanneer er selectief op miertjes geaasd wordt is het natuurlijk aan te raden er een imitatie van te presenteren. Ik doe dat al jaren met een patroontje waar ik niets aan veranderd heb sinds ik ze voor het eerst zo maakte. Een smal reepje zwart foam en een mooie hanenhackleveer is al wat je nodig hebt om ze zelf ook te maken. Ook als je helemaal niet op vlagzalm of forel vist. Want foam miertjes zijn, om nòg onduidelijker redenen, ook een prima aasje voor (ruis) voorn in polders en stadwateren. Daar doen eigenlijk alle kleine zwarte vliegjes het goed. Dus kan het geen kwaad er ook daarvoor wat aan te maken. Het foam, mits niet te strak ingebonden, geeft dit vliegje een prima drijfvermogen. Ik bind deze miertjes doorgaans op een haakje 12 en 14. Hieronder de eenvoudige bindstappen in beeld.

 

 

   

   

 

erikdenoorman