Een andere windenimf

De dril van een beetje winde is meestal kort maar heftig. Maar zo vroeg in het voorjaar, vooral op een mooie dag, oh zo'n leuke bezigheid.

Veel prima vangende nimfen kennen weinig meer bewegelijkheid dan die de stroming van het water en/of de wijze van binnen strippen er aan geeft. Deze nimf is uit zich zelf, vanwege de lange slappe pootjes, al bewegelijk en wordt zelfs zonder dat je er veel beweging aan toevoegt een levendige imitatie van een waterbeestje. Niks meer en niks minder want er zwemt naar mijn beste weten niets in ons Nederlandse zoete water met een roze staartje rond. Toch wekt het model van een larve, hoe dan ook gebonden, bij de vis altijd wel iets van belangstelling op. Immers zelfs de meest statisch gevist nimf wordt vaak toch nog genomen door een azende vis. Naar mijn idee is het wel zo dat die zwabberige pootjes er in sommige gevallen voor zorgen dat bij twijfel, of iets nu wel of niet een eetbare hap is, er toe kan doen. Juist als je bemerkt dat de vis kieskeurig bijt is het de moeite waard om deze nimf eens in te zetten. Ik doe dat bij de vlagzalmvisserij wel eens met zeer bewegelijke spiders ( nat vliegje met zachte hackle). Ook die bewegen beduidend meer dan een reguliere nimf en kunnen op sommige dagen met kop en schouders uitsteken, qua resultaat, met nimfen in de zelfde kleur en het zelfde formaat. Dus waarom zou het niet gelden voor dit exemplaar?

Deze nimf is gebouwd op een langstelige haak 10, voorzien van een kraaltje en een loodverzwaring. Het overige materiaal bestaat uit roze synthetische floss (staart), grijze of beige dubbing met en dunne goud of koperdraadribbing, een zacht zwart (henne)veertje en paar pauwenfibers. De bindvolgorde zie je hier boven op de foto’s afgebeeld en spreekt denk ik voor zich. 

erikdenoorman